અલૌકીક ભુવન માં હું એકલો રે લોલ
જુના ભુવને મારી સખી રહે રે લોલ

સુંદર ઉપવન માં કરે પંખીઓ કલરવ
આ ભુવને નથી મારી સહિયર ના પગરવ

દૂરનું ક્ષિતિજ મને પાસે છે લાગે
સહિયર વિના બધું સુનું સુનું લાગે

ક્યારે તું છોડશે આ સંસાર ની પળોજણ
સુખની એ બે પળ ક્યારે માણસે આ બે જણ

રોક્યા ન રોકાય સખી સમય ના આ વહેણ માણવા જીવન આનંદ, સ્વીકાર મારાં કહેણ

ઉપવન હવે વાટ જુએ, કરે પંખીઓ કલરવ
કર ઉલ્લાસ નો ટહુકો, સંભળાવ તારા પગરવ